İnsanın mirası babadan kalan otlak ve araz(i) değil peygamberlerin bıraktığı imandır.. İnsanın en yüce mirası imandır. Bu miras, akıllı insana mana, hayvana ise madde şeklinde görünür..
Biri geçici diğeri ise kalıcıdır.. İnsan ve hayvan iradesiyle bu ikisinden birini yani dilediğini seçer. Bu mana yani iman, ümmetlere Adem babamız İbrahim atamızdan lütufla merhametle peygamberle ayetlerle hadislerle nasihatlerle Hak 'dan Ademoğluna yani insanoğluna gelmiştir madde ile gelişen hayvan oğluna değil!
Bizi ancak iman birleştirir. İman mana birliği olduğu gibi aynı zamanda da sonunda akıl sahibleri tecrübe sahiblerinin geldiği fikir birliğidir. Ama hırsla baktığın için şimdi sen onu göremiyorsun. Sonunda mutlaka bu birliği ve imanın ne olduğunu görürsün...Sabırla görenle hırsla görenlerin yol ayrımı işte burada başlıyor..! Ben sana bu yaşadıkların taraf tutman için bir yol ayrımı diyeyim sen bana geç bunları hepsi ihtiyaçlarım için de, sen bilirsin. İman için olan birlik insanoğlu içindir ihtiyaçlar için gördüğün şu yalancı birlik ise hayvanlar içindir. Pek uzun sürmez dağılır yıkılır.
Hırsın ve öfken, aklına ve anlayışına daha kötüsü imanına kadar mani olmuş seni kör etmiş. Kaç keredir akıl sahibleri dediki sana ; hırsla bakma o gözlüğü çıkar diye ama dinlemedin kulak asmadın.. Her şeyi ten gıdası ve ihtiyaçlarından ibaret sandın gördün, halbuki sen hayvan değil insansın... İnsan ne zamana kadar bu lokmayla doyacak...Lokmada bir yere kadar değil mi...Peki insan ölünce hiç yermi..!
Yem bulamayınca öküz gibi öfkelendin inat ettin isyan ettin çitler kırdın.. Bu inadı direnişi hayvanlığın için ibadet hak arayışı sandın.
Bir yanda doğruda yaptın ama bir yandan da aldandın sen işleyişin farkında değilsin..
Öyle bir hale geldik ki bilgisizliğimiz, körlüğümüz son dereceye vardı...Bu yüzden gerçekten hizmet edenlere iyilik yapanlara hayır sahiblerine şühadaların ülkesini yüceltmeye calışanlara kastediyoruz. Sağda solda suçlu üretiyor düşman arıyoruz..
Ama hırsımıza sebeb olan nedir bunuhiç düşünmüyoruz.Dışarıda düşman arıyoruz ama o bizim içimizde olan düşmanı göremiyoruz.. Ten ihtiyaçlarımız bizi yönlendiriyor...Beden ihtiyaçlarımız derdimiz için sırtlanlarar ve akbabalar gibi leş yiyici gibi olduk..
Kanaat ahlakı sana gülünç , yokluğa sabr etmeyi isyan gibi anlıyorsun. Asr süresini sürekli okuyoruz ama anlayamıyoruz.. Gözünün önündeki şu hırsı ve garezi bir kaldırabilsen buna değmediğini değmeyeceğini işte o zaman anlarsın..
Hz pirin dediği gibi ''Hakikatte insanın gıdası kulakdan, hayvanlığın gıdasıda boğazındandandır.. Ondan semirir beslenir gelişir..Ama terazin doğru olmadığı için sen bu iki tarafı yani kulağı ve boğazı birbirine karıştırdın.. Bir tarafa fazla yüklendin diğer yanı ise ihmal ettin..
Bu ihmal ettiğin yan geldi şimdi seni yani bedenini madur ediyor. Bu ikilik içinde kendini bul olgunlaş.. Ne ektiysen onu biçersin.. Bu mana sana bir aksi sedadır. Ne yaptıysan onu buldun sonunda. Yani hayır ben ekmedim ben istemedim deme..Bu ekimler hep senin niyetlerinden söylemlerinden cahilliğinden bu hale geliyor. İnkar etme.. Madde yemi yoksa imana mı hangisine tabi olduysan onun askerisin..!
Sen hırsına mani ol...dikkat etde hırsın imanına mani olmasın!.Hırsına mani olmazsan sonuçları apaçık ortada sosyal medyada davulun çalınır.. Senin varlığın arttıkca firavunlaşıyorsun Yokluğun arttıkca nankör isyankara dönüşüyorsun..Teraziyi bir türlü ayarlıyamıyorsun sonrada bu ayarsızlığın duyarsızlığın ihmalin gelip seni ve beni buluyor.
Aptala mağlum olmaz ancak abdala mağlum olurun manasını iyi anla. Ölümlü bedenin ihtiyaçları için ile ölümsüz ruhun ihtiyaçlarına isyan etme.. Eşşeklik etme.. Hakikati peygamberinden öğren.. Hayvan kadarda aptal değilsin ya sen hayvan oğluda değilsin iyiki Ademoğlusun.. Şunu bir anla ..Erdem ahlak sabr kanaat seninle beraber ama hayvanla değil..